dG:
Ongeloof en berusting bij Zwaluwe na nederlaag tegen RFC: ‘Iedereen kan rommelen met zo’n eindstand invoeren’
Na de 0-1-nederlaag van vorige week tegen GDC was het voor Zwaluwe alleen maar mogelijk om zich via de nacompetitie in de derde klasse te handhaven. Al behoorde rechtstreekse degradatie tegen RFC ook nog tot de mogelijkheden. Toch krijgt het een herkansing via de nacompetitie, ondanks een 3-1-nederlaag tegen RFC.
Rechtstreekse degradatie lag lang op de loer. Als BZC ’14 drie punten ging pakken van Schelluinen en Zwaluwe niet zou winnen van RFC, eindigde de ploeg van Randall Neeskens op de dertiende plaats met rechtstreekse degradatie als gevolg.
Dit zwartste scenario leek uit te komen. Na 90 minuten stond BZC ’14 op een 2-4-voorsprong bij Schelluinen en de degradatie van Zwaluwe leek een feit. Maar een surrealistisch drama voltrok zich bij het treffen tussen Schelluinen en BZC ’14. Schelluinen scoorde in blessuretijd twee maal en de wedstrijd eindigde dus in 4-4.
Met evenveel punten als BZC ’14, maar door een beter doelsaldo eindigt de ploeg uit Lage Zwaluwe nu op de twaalfde plaats. Net voldoende voor deelname aan de nacompetitie. Zwaluwe moest er de afgelopen seizoenen steeds meer moeite voor doen om zich te handhaven, maar slaagde er keer op keer in om de nacompetitie voor behoud te ontlopen.
Vol aan de bak
Nu moet het team van Neeskens toch aan de bak. Het lijkt er niet op dat het vertrouwen om zich op deze wijze te handhaven groot is. Eerst was er ongeloof in de kleedkamer „Ze kunnen wel proberen om ons van alles wijs te maken. Iedereen kan rommelen met het invoeren van die eindstand.”
Toen even later toch officieel werd bevestigd dat BZC’14 niet had gewonnen, bleven enthousiaste reacties uit. De spelersgroep wekte de indruk dat het geloof op behoud niet erg groot meer is.
Toch zag het hier bij het aanbreken van de winterstop niet naar uit. Zwaluwe eindigde op de zesde plaats in de eerste periode, maar hierna ging het helemaal mis. Trainer Randall Neeskens: „Tot de winterstop konden we steeds op volle sterkte aantreden, maar daarna kwamen er problemen met spelers. Door blessures en vanwege andere redenen werd mijn selectie smal en kwamen we in de wedstrijden kwaliteit tekort. Ik kon wel steeds een elftal op de been brengen, maar had niet meer de mogelijkheid een andere speler te brengen als iemand tijdelijk uit vorm was. We verloren keer op keer en als de resultaten tegenvallen, wordt ook het vertrouwen minder.”
Kansloze missie
Het winnen van RFC leek voor Zwaluwe al snel een kansloze missie. Na vier minuten keken de bezoekers tegen een 1-0-achterstand aan toen Koen Verhagen een terugspeelbal onderschepte en de goalie van Zwaluwe het nakijken gaf.
Zwaluwe probeerde hierna voor dreiging te zorgen, maar creëerde te weinig. De hoekschoppen en vrije trappen vanaf de flanken waren steeds een eenvoudige prooi voor de Raamsdonksveerse verdediging. Het betere voetbal kwam van de thuisploeg en dit resulteerde na 35 minuten in de vijftiende seizoentreffer van de jarige Timo Kerstens.
Na rust zocht Zwaluwe massaal de aanval. RFC werd gedwongen te verdedigen, maar raakte niet echt in problemen door gebrek aan creativiteit bij de bezoekers. Bovendien hadden de spelers van Zwaluwe weinig geluk met hun afstandsschoten. In de 80ste minuut scoorde Niek van Leest weliswaar nog 2-1, maar het slotwoord was voor Tjibbe Bras van de thuisploeg.
Afscheid
Voor Stefan Brok was deze wedstrijd, na een verblijf van drie seizoenen, het afscheid van RFC. Hij kijkt met tevredenheid terug op deze periode. Brok: „Het was een zware klus dit werk bij een fusieclub. Ik kreeg te maken met jongens die op zaterdag hadden gevoetbald, maar ook spelers die met hun voormalige teamgenoten op zondag voetbalden.”
„Het gevolg van dit alles was dat de wens om met de oude ploegmakkers te spelen steeds naar boven kwam. Maar ik heb steeds het sterkst mogelijke elftal opgesteld. En dan de resultaten. In mijn eerste jaar grepen we net naast het kampioenschap. Via de nacompetitie waren we alsnog dicht bij promotie, maar na een gelijkspel in de finalewedstrijd werd een gemiste strafschop ons fataal”, vervolgt hij.
„Vorig seizoen begonnen we niet sterk, maar in het laatste duel tegen NEO ’25 pakten we toch de titel in de vierde klasse. Als je dan als debutant in de derde klasse twee wedstrijden voor het einde zeker bent van handhaving, is dat voor mij iets om trots op te zijn.”